چرا کودکان شمشیربازی را رها می کنند؟

علی ق الف گفت:

با عرض سلام و تشکر از قرار دادن مطلبی که کاملا و یا قسمت اعظمی از آن بر طبق اظهار نظر خوانندگان گذاشته شده.
بدور از جمع بستن و جسارت به اساتید پایه و دلسوز و گمنام ورزشی ،. تنها قسمتی اما در واقع معظلی بزرگ را عرض کنم ….

تمامی ورزش های انفرادی ما درگیر مشکلاتی هستند (گروهی جای خود دارند و مقصرانی جدا)
که البته در رشته ی خاصی مانند شمشیربازی ریشه یابی و یافتنراه حل ها دشوارتر ساخته .
در واقع با وجود پیگیری و علاقه و قطعا توقع والدین در ورزش های انفرادی کشورمان(بدنسازی بدلایلی استثناست)

سالن های رشته های انفرادی بیش از آنکه کلاس آموزشی و تمرین همزمان باشند،صرفا به مکانی برای تمرین با سابقه ها و نورچشمی هاست و نوجوان و نوآموز حساس هیچ پلی بین جلسات روزمره و شرکت در مسابقات که بر طبق آن حتی در سالهای آتی انگیزه ی تمرینی بر طبق آن داشته باشد نمیابد.

و این چه در بوکس و کشتی فراگیر و چه در شمشیر بازی محدود به چند باشگاه از چشم والدین دور میماند و آنها تنها در چند جلسه اول و سپس انگشت شمار و بر طبق امکانات و هزینه و سفارش به مربیان و مسئولین سال،در صورت کم کاری و کم انگیزگی،فرزند خود را مسئول میداند.غافل از اینکه کلیه عزم بسیاری از باشگاهداران ورزشهای انفرادی در جهت سرپا نگاه داشتن سالن خود (که شاید آنهم از ناجاری در وضع موجود باشد) تنها حمایت از نوآموزان دارای منفعت(کلاس های خصوصی شبیه به مدارس ) و یا کمک به نورچشمی هایی که پدر یا برادر بزرگتری دارند که خود ناکام یا در سطحپایینتری موفق به پیشرفت یا مدال آوری شده اند و مسلما با قربانی کردن پول و زمان و از همه مهمتر انگیزه ی مشتی بچه کارمند و چشم و هم چشم باید تنها استعدادهای فرزندان پایین و رنج. کشیده یا دست از پیشرفت بازمانده را به قله ها و آرزوهای بالاتر(آنطرف بام) برسانند.
به این دلیل اضافه کنید عدم حمایت رسانه ها رفع تکلیف صدا و سیما را و اینکه چه کسی در شمشیر بازی صاحب پول و شهرت شده که با فرض مقام آوردن باز هم …
درود بر شما